-
1 guide
[gaɪd] 1. n 2. vt* * *1. verb1) (to lead, direct or show the way: I don't know how to get to your house - I'll need someone to guide me; Your comments guided me in my final choice.) prowadzić2) (to control the movement of: The teacher guided the child's hand as she wrote.) (po)kierować2. noun1) (a person who shows the way to go, points out interesting things etc: A guide will show you round the castle.) przewodnik2) ((also guidebook) a book which contains information for tourists: a guide to Rome.) przewodnik3) ((usually with capital) a Girl Guide.) harcerka4) (something which informs, directs or influences.) wskazówka•- guidance- guideline
- guided missile -
2 play
[pleɪ] 1. n (THEAT etc) 2. vthide-and-seek etc bawić się w +acc; football, chess grać (zagrać perf) w +acc; team, opponent grać (zagrać perf) z +instr; role, piece of music, note grać (zagrać perf); instrument grać (zagrać perf) na +loc; tape, record puszczać (puścić perf)3. vito bring sth into play — posłużyć się ( perf) czymś
to play a part/role in ( fig) — odgrywać (odegrać perf) rolę w +loc
to play into sb's hands — podkładać się (podłożyć się perf) komuś (inf)
Phrasal Verbs:- play at- play on- play up* * *[plei] 1. verb1) (to amuse oneself: The child is playing in the garden; He is playing with his toys; The little girl wants to play with her friends.) bawić się2) (to take part in (games etc): He plays football; He is playing in goal; Here's a pack of cards - who wants to play (with me)?; I'm playing golf with him this evening.) grać w3) (to act in a play etc; to act (a character): She's playing Lady Macbeth; The company is playing in London this week.) grać4) ((of a play etc) to be performed: `Oklahoma' is playing at the local theatre.) być na scenie, być wystawianym5) (to (be able to) perform on (a musical instrument): She plays the piano; Who was playing the piano this morning?; He plays (the oboe) in an orchestra.) grać na6) ((usually with on) to carry out or do (a trick): He played a trick on me.) płatać figla7) ((usually with at) to compete against (someone) in a game etc: I'll play you at tennis.) grać przeciwko8) ((of light) to pass with a flickering movement: The firelight played across the ceiling.) igrać9) (to direct (over or towards something): The firemen played their hoses over the burning house.) kierować10) (to put down or produce (a playing-card) as part of a card game: He played the seven of hearts.) grać2. noun1) (recreation; amusement: A person must have time for both work and play.) rozrywka2) (an acted story; a drama: Shakespeare wrote many great plays.) sztuka3) (the playing of a game: At the start of today's play, England was leading India by fifteen runs.) gra, rozgrywka4) (freedom of movement (eg in part of a machine).) luz•- player- playable
- playful
- playfully
- playfulness
- playboy
- playground
- playing-card
- playing-field
- playmate
- playpen
- playschool
- plaything
- playtime
- playwright
- at play
- bring/come into play
- child's play
- in play
- out of play
- play at
- play back
- play down
- play fair
- play for time
- play havoc with
- play into someone's hands
- play off
- play off against
- play on
- play a
- no part in
- play safe
- play the game
- play up -
3 point
[pɔɪnt] 1. n (also GEOM)punkt m; ( sharpened tip) czubek m, szpic m; ( purpose) sens m; ( significant part) cecha f, istota f; (subject, idea) kwestia f; ( ELEC) (also: power point) gniazdko nt; (also: decimal point) przecinek mtwo point five (= 2.5) — dwa przecinek pięć (= 2,5)
good/bad points — mocne/słabe punkty
to make a point of doing sth — dokładać (dołożyć perf) starań, aby coś zrobić
to get the point — pojmować (pojąć perf) istotę sprawy
to miss the point — nie dostrzegać (nie dostrzec perf) istoty sprawy
to come/get to the point — przechodzić (przejść perf) do sedna sprawy
to make one's point — przedstawiać (przedstawić perf) swoje argumenty
in point of fact — właściwie, w rzeczy samej
- points2. vt3. vito point sth at sb — celować (wycelować perf) czymś w kogoś, kierować (skierować perf) coś w stronę kogoś
( with finger etc) wskazywać (wskazać perf)to point at — wskazywać (wskazać perf) na +acc
Phrasal Verbs:- point to* * *[point] 1. noun1) (the sharp end of anything: the point of a pin; a sword point; at gunpoint (= threatened by a gun).) ostrze, czubek2) (a piece of land that projects into the sea etc: The ship came round Lizard Point.) cypel3) (a small round dot or mark (.): a decimal point; five point three six (= 5.36); In punctuation, a point is another name for a full stop.) kropka4) (an exact place or spot: When we reached this point of the journey we stopped to rest.) punkt5) (an exact moment: Her husband walked in at that point.) chwila, moment6) (a place on a scale especially of temperature: the boiling-point of water.) punkt7) (a division on a compass eg north, south-west etc.) punkt, kierunek8) (a mark in scoring a competition, game, test etc: He has won by five points to two.) punkt9) (a particular matter for consideration or action: The first point we must decide is, where to meet; That's a good point; You've missed the point; That's the whole point; We're wandering away from the point.) kwestia, sedno sprawy10) ((a) purpose or advantage: There's no point (in) asking me - I don't know.) cel, sens11) (a personal characteristic or quality: We all have our good points and our bad ones.) punkt12) (an electrical socket in a wall etc into which a plug can be put: Is there only one electrical point in this room?) gniazdko2. verb1) (to aim in a particular direction: He pointed the gun at her.) skierować2) (to call attention to something especially by stretching the index finger in its direction: He pointed (his finger) at the door; He pointed to a sign.) wskazywać3) (to fill worn places in (a stone or brick wall etc) with mortar.) fugować•- pointed- pointer
- pointless
- pointlessly
- points
- be on the point of
- come to the point
- make a point of
- make one's point
- point out
- point one's toes
См. также в других словарях:
kierować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przybierać określony kierunek poruszania się; udawać się, zmierzać dokądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierować się ku domowi, do drzwi. Kierować się bardziej w prawo. Kierować się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… … Słownik języka polskiego
rządzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawować władzę u siebie; rządzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miasta rządziły się samodzielnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwracać się – zwrócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierować się w jakąś stronę, odwracać się do kogoś, do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwrócili się twarzą do sceny. Oczy wszystkich zwróciły się na niego. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
rządzić — ndk VIa, rządzićdzę, rządzićdzisz, rządź, rządzićdził, rządzićdzony 1. «sprawować rządy, mieć władzę, panować nad kimś, nad czymś, władać, kierować kimś albo czymś; zarządzać, rozporządzać czymś» Rządzić mądrze, sprawnie, sprawiedliwie,… … Słownik języka polskiego
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… … Słownik frazeologiczny
stać na gruncie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} kierować się czymś w myśleniu, działaniu; przestrzegać czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stać na gruncie prawa, strukturalizmu, materializmu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego